puree z zupy aveluk (szczaw koński)

Niezwykle łatwe danie dla szczupłej talii! Na koniec powiem, że wielu moich rodaków może być zszokowanych metodą ubijania aveluka w blenderze, uznając za świętokradztwo zmiany w przepisie na starą metodę gotowania dziadka. Ale najprawdopodobniej nie jest to mój problem. Uwielbiam sam smak aveluka w postaci puree z zupy, a nie sposób, w jaki trawa dostaje się pod zęby. Nawiasem mówiąc, w ten sam sposób gotuję rosyjską zieloną kapuśniak na wiosnę (ale bez soczewicy). Aveluk lub szczaw koński to wieloletnia roślina z rodziny gryki. Szczaw koński zawiera garbniki, które pomagają usuwać toksyny z organizmu, olejek eteryczny, sole kwasu szczawiowego, organiczne związki żelaza, witaminę K , która należy do grupy pierwiastków rozpuszczalnych w tłuszczach, promując syntezę białek, odgrywając znaczącą rolę w metabolizmie kości i tkanek łącznych, a także zdrową pracę nerek. Na terytorium przestrzeni poradzieckiej szczaw koński występuje w dużych ilościach na całym terytorium Ukrainy, częściej na Polesiu, stepie leśnym i północnych obszarach Stepu. Ukraińska nazwa szczaw Kiński, popularnie nazywany szczaw, Szczawa. Na Ukrainie w większości przypadków stosuje się kłącza z korzeniami w postaci surowców leczniczych. Na terytorium przestrzeni poradzieckiej szczaw koński występuje w dużych ilościach na całym terytorium Ukrainy, częściej na Polesiu, stepie leśnym i północnych obszarach Stepu. Ukraińska nazwa szczaw Kiński, popularnie nazywany szczaw, Szczawa. Na Ukrainie w większości przypadków stosuje się kłącza z korzeniami w postaci surowców leczniczych. Podobnie jak na Ukrainie, w Armenii szczaw koński rośnie wszędzie: na poboczach dróg, krawędziach, leśnych polanach, łąkach. Ale najbardziej soczyste, smaczne liście szczawiu końskiego-aveluk występują na alpejskich łąkach górskich regionów Armenii, a jego liście są używane głównie do jedzenia. Zbiera się aveluk od końca maja do początku lipca. Zebrany aveluk w późniejszym czasie staje się twardy, gorzki. Dla największej wygody przy dalszym użytkowaniu długie liście aveluk są splecione w warkocz o długości 1-1,5 m, suszone w zawieszeniu w wentylowanym miejscu i używane przez cały okres jesienno-zimowy . Cóż, teraz, gdy dowiedzieliśmy się czegoś o zaletach aveluka, musimy, jeśli nie kochamy, przynajmniej szanować go w postaci zupy.