cienka skórka i czerwonawe nadzienie to grejpfrut. Jest większy niż pomarańcza. I smakuje lekko gorzko. Kiedyś, w odległym momencie swojego urodzenia, został nazwany & bdquo;zakazanym owocem & rdquo;. Najwyraźniej odkrywca, pewien ksiądz o nazwisku Huges z Walii, widział w nim coś podobnego do tego, co rośnie w ogrodach raju. Później ten poetycki tytuł został porzucony, aby dać drugi, również niezupełnie własny: & bdquo;mały sheddock & rdquo;. Ponieważ był też sheddock-pomelo. I dopiero na początku XIX wieku grejpfrut z lekką ręką kupców stał się grejpfrutem.
grejpfrut najczęściej występuje w przepisach z tymi pięcioma produktami:
W rzeczywistości ten cytrus jest owocem miłości dwóch innych: pomelo i pomarańczy. Co więcej, akt hybrydyzacji miał miejsce przypadkowo (jak dokładnie, już się nie dowiesz). Dlatego jest w nim coś podobnego do obojga rodziców. W środowisku naturalnym grejpfrut dojrzewa przez około rok. A dziś znanych jest około dwudziestu jego odmian, z których połowa ma czerwony kolor miąższu, a druga połowa jest żółta. Pierwszy jest słodszy, dlatego jest bardziej rozpowszechniony. Żółtych grejpfrutów nie znajdziesz w sprzedaży, przynajmniej w zwykłych sklepach.
skórka grejpfruta zawiera dużo olejków eterycznych i kwasów. Zdarzały się przypadki, gdy ta substancja topiła tani plastik. Dlatego kiedy czyścisz owoce, po umyciu rąk na ubezpieczenie (z mydłem - jest dużo tłuszczów).
gotowanie grejpfruta to głównie sałatki. napoje (alkoholowe i bezalkoholowe), koktajle, desery owocowe. Oznacza to, że nie jest poddawany obróbce cieplnej, ale spożywany na surowo.
jego sok zawiera wiele substancji aktywnych, które wpływają na całe ciało jako całość i jego poszczególne części. Uważa się więc, że za jego pomocą można wzmocnić układ sercowo-naczyniowy i obniżyć poziom cholesterolu we krwi.